برای نمونه رده سنی الف تصورشان بر این است که هر جا کسی نبود و چشمی آنها را مشاهده نکرد میتوان زباله انداخت.
به تعبیر این گروه سنی و عقلی، پشت، کنار و حتی مقابل خانه همسایه از همه جا بیخبر، کوچه تاریک پایینی، جوی آب در ساعات خلوت شب و غیره مکان مناسبی برای خلاصی از شر زبالههاست.
اما در گروه ب افرادی قرار دارند که هنگام سوار شدن در خودرو تمام اصول شهروندی را فراموش میکنند. این گروه که برای فهم دلیل این نوع رفتار آنها میتوان جایزه تعیین کرد، هنگامی که پیاده هستند ادب و فرهنگ را رعایت میکنند و کمتر زباله میاندازند اما چشمتان روز بد نبیند، به محض اینکه سوار هر نو ع وسیله نقلیهای میشوند به یک زبالهانداز حرفهای تبدیل میشوند.
به راحتی شیشه را پایین کشیده و در خیابان پوستموز، خربزه و غیره زیر پای شهروندان میاندازند و حتی گاهی کیسه زباله خود را از داخل خودرو به سمت جایی دیگر پرتاب میکنند که اغلب نیز به هدف (جوی آب، ساختمان نیمهکاره و غیره) نیز اصابت نمیکند و در کوچه و خیابان پخش میشود.
ردههای سنی دیگری نیز وجود دارند که برای نمونه فقط برخی اشیای خاص مانند ته سیگار را جزو زباله محسوب نمیکنند و آنرا در هر جایی رها میکنند. به واسطه تصویر مستندی که مجید برای ما ارسال کرده میتوان حدس زد که فقط ردههای سنی بالا هستند که زباله را در هیچ شرایط زمانی و مکانی در جای نامناسب رها نمیکنند.
پیادهروی موتورسوارها
کارشناسان در رادیو و تلویزیون بارها و بارها در مورد مزایای استفاده کمتر از خودرو و استقبال از پیادهروها به قول معروف حنجره خود را پاره کردند. با وجود این، به نظر میرسد فقط موتورسواران این توصیهها را جدی گرفتند و به جای خیابان، وارد پیادهروها شدند. به هر حال به نظر میرسد پیش از تشویق شهروندان به پیادهروی باید فکری برای به اصطلاح، پیادهروی موتورسوارها در پیادهرو کرد.
مبارزه با دود
روزهای آذر و دی به خصوص در کلانشهرهایی مانند تهران در دسته آلودهترین روزهای سال جای میگیرند و این در حالی است که با وجود تبلیغات زیاد مبارزه جدی با عوامل موثر در آلودگی هوا از جمله خودروهای دودزا صورت نمیگیرد؛
هرچند حرکت در سطح شهر با خودروهای دودزا تخلف است و ماموران راهنمایی و رانندگی میتوانند به همین دلیل خودروها را جریمه یا حتی توقیف کنند اما برخی از رانندگان با وجود اینکه دود غلیظی از اگزوز خودروی آنها بیرون میزند، آزادانه در شهر تردد میکنند.
خوب است که شهروندان برای حفظ سلامتی خودشان هم که شده به این نکته توجه داشته باشند زیرا همه ما در همین هوا تنفس میکنیم. از سوی دیگر به نظر میرسد برخورد قاطعتر ماموران راهنمایی و رانندگی با خودروهای متخلف هم میتواند تا حدود زیادی در کاهش شمار خودروهای دودزا در سطح شهر موثر باشد.
لامپهای زندانی شده
یکی از مشکلاتی که در برخی نقاط شهر وجود دارد، کم نور بودن کوچه و خیابانها بر اثر سوختن یا نقص فنی چراغهاست. این در حالی است که همیشه این مشکل به دلیل سوختن چراغها نیست.
متاسفانه سارقان اقدام به سرقت لامپهای این چراغها میکنند یا اینکه در برخی موارد بازی کودکان موجب شکستن لامپها میشود. از آنجایی که نور چراغهای کوچه و خیابان رفاه حال شهروندان را تامین میکند، جلوگیری از این اقدامات فقط به وجدان افراد بازمیگردد.
البته در برخی موارد هم که تعداد سرقت لامپها قابل توجه است میتوان از محافظهای ویژه برای جلوگیری از سرقتها استفاده کرد. به این ترتیب باز و بسته کردن لامپها فقط در انحصار ماموران قرار میگیرد.